Het verhaal van Freddy en zijn vrouw die zich inzetten voor Hatay
De landelijke actiedag bracht vorige week ruim 88 miljoen euro op voor de slachtoffers van de aardbevingen in Turkije en Syrië. Een mooi bedrag, maar als het aan de Haagse ondernemer Freddy van den Bergh ligt, is dit nog niet het einde van alle hulp. Hij zette de website ilovehatay.com op. Daarmee hoopt hij slachtoffers in Hatay, waaronder zijn schoonfamilie, te kunnen helpen.
Hatay, gelegen in het uiterste zuiden van Turkije, lag in het epicentrum van de verwoesten- de aardbeving. De provincie is het zwaarst getroffen. Vrijwel alle gebouwen zijn ingestort of niet meer bewoonbaar. Water en elektriciteit zijn minimaal aanwezig. Mensen leven noodgedwongen op straat, en als hun huis nog overeind staat, durven ze er niet naar binnen te gaan. De schrik zit er enorm, zeker nu er afgelopen maandag weer een zware aardbeving heeft plaatsgevonden. Dat zorgt voor veel angst, ook bij Nilcan’s moeder.
Wat dit doet met de Turkse Nederlanders in Den Haag weet Freddy uit eigen ervaring. Zijn vrouw Nilcan komt uit Hatay. Er zijn twee familieleden overleden en haar oudste zus ligt met een gebroken rug in het ziekenhuis. In hun woning in Vroondaal vertelt ze in het bijzijn van haar zus en een vriendin hoe moeilijk het is om te weten dat je familie het zo zwaar heeft en dat zelfs je 79-jarige moeder bij temperaturen onder nul buiten slaapt. ”Sinds de aardbeving ben ik kilo’s afgevallen. Ik heb dagen niet gegeten en slaap minder door de stress. ” Op haar mobiel laat ze foto’s en filmpjes zien van het rampgebied. Op één daarvan doorzoekt haar zwager met gevaar voor eigen leven zijn deels verwoeste appartement op de 8e etage in de hoop hun kat te vinden. Verder allemaal foto’s van ingestorte huizen van familieleden en vrienden. Nilcan vertelt dat de hulp in het gebied nog altijd niet goed op gang is gekomen. “Na elf dagen hebben ze nog steeds geen kleding en geen onderdak. En de overgebleven huizen worden nu tegen woekerprijzen te huur aangeboden.”
Crowdfunding Bij het zien van zoveel verdriet thuis stond voor Freddy één ding vast: ik moet iets doen. Hij zette de website ilovehatay.com op. “Hierop wil ik alle mooie initiatieven die er in Nederland buiten giro 555 om ook zijn, in kaart brengen. En zorgen dat er voor langere tijd financiële hulp wordt geboden en aandacht blijft voor het gebied.” Om de geldstroom op gang te brengen verzocht de eigenaar van het online marketing bureau Eye-C Multimedia onder andere bedrijven om een steentje bij te dragen, en met succes. Zo bood een leverancier van pizzaovens in Den Haag onlangs de pizza’s die waren overgebleven na het testen van nieuwe ovens, in ruil voor een donatie gratis aan ondernemers in het Forepark aan. En samen met ADO Den Haag kijkt hij of het mogelijk is om met Haagse artiesten als John West, The Clarks, Janah Louard en Samantha Steenwijk een benefietconcert te organiseren.
Popartschilderijen.nl stelde maar liefst bijna 30 schilderijen beschikbaar om te verkopen via de website. Het zijn slechts enkele voorbeelden van bedrijven die hun steentje graag bijdragen. Het doel is om minimaal 50.000 euro in te zamelen, vertelt Freddy. “Daarmee kunnen we elf gezinnen vier maanden lang helpen. Onder andere aan onderdak en de basisbehoeften, zodat ze zichzelf kunnen bedruipen.” Hij hoopt daarmee een sneeuwbaleffect te bereiken. “ Degenen die we helpen, moeten op hun beurt zich weer belangeloos inzetten voor anderen. ” Nog maar drie maanden geleden was hij zelf met Nilcan en hun kinderen Kaya en Su in Hatay. “We hebben in drie woningen geslapen die er nu niet meer staan. Dat is een heel gek idee ja. Het had ons ook kunnen overkomen.” Toch hoopt Freddy niet dat mensen na de aardbeving weg zullen blijven uit Turkije. “En dat ze nu eens niet alleen naar Alanya en Antalya gaan. “Hatay is zo mooi.” “Als ik oud ben wil ik er weer gaan wonen”, haakt Nilcan in. Om haar woorden te ondersteunen laat ze foto’s zien van eeuwenoude huizen, één van de oudste kerken ter wereld uitgehouwen ui een bergwand, klaterende watervallen uit bergen en een strakblauwe zee. Maar achter elke foto schuilt nu ook een verdrietig verhaal. Zoals de foto van een goede bekende van de familie, die trots poseert met haar zussen, maar de ramp niet overleefde.
